Czy krótkotrwała ekspozycja na skrajnie niskie temperatury może być pomocna w leczeniu zaburzeń depresyjnych i lękowych? 

Joanna Rymaszewska, David Ramsey, Sylwia Chładzińska-Kiejna, Andrzej Kiejna

Streszczenie

Celem badania była ocena wpływu krioterapii ogólnoustrojowej na nasilenie objawów oraz subiektywnie odbieraną satysfakcję z życia osób leczonych ambulatoryjnie z powodu zaburzeń afektywnych i lękowych.

Metoda: Grupa eksperymentalna była poddana krótkotrwałej (120-180 sek) ekspozycji na temp. -110°C do -160°C w cyklu 15 zabiegów wykonywanych codziennie. Analizie poddano dane grupy eksperymentalnej (n = 26) i kontrolnej (n = 34) uzyskane przed i po jej zakończeniu. Nie ingerowano w prowadzone leczenie psychofarmakologiczne. Zastosowano skalę depresji i skalę lęku Hamiltona oraz skalę satysfakcji życiowej.

Wyniki: Stwierdzono, iż średni spadek był istotnie większy i średni końcowy stan lepszy w grupie eksperymentalnej względem 11 spośród 14-tu składowych skali lęku (poza objawami z układu pokarmowego, moczowo-płciowego oraz zachowaniem podczas badania). W skali depresji średni spadek był istotnie większy i średni końcowy stan lepszy w grupie eksperymentalnej względem 12 z 16 składowych skali depresji poza układem pokarmowym, płciowym, hipochondrią, wagą ciała i krytycyzmem. Istotną poprawę w satysfakcji życiowej stwierdzono w grupie eksperymentalnej względem 6 z 11-tu składowych (samopoczucie fizyczne i kondycja psychiczna, aktywności domowej i zawodowa oraz realizacji swoich zainteresowań i ogólnej satysfakcji życiowej).

Wnioski: U osób z zaburzeniami depresyjnymi i lękowymi poddanych cyklowi 15 zabiegów krioterapii ogólnoustrojowej obserwowano poprawę ich stanu psychicznego. Uzyskano znamiennie większe, w porównaniu do grupy kontrolnej, ustępowanie części objawów psychopatologicznych oraz poprawę satysfakcji życiowej.

Artykuł z:  PSYCHIATRIA POLSKA 5/27